Η ταινία που τροφοδοτεί εδώ και μήνες τη σοσιαλμιντιακή σφαίρα με άπειρα memes, gifs, skins και τα συναφή καταφθάνει επιτέλους στις αίθουσες και στην χώρα μας θα κυκλοφορήσει τέλη Αυγούστου.
Πρόκειται για μια αντεστραμμένη εκδοχή των αμερικανικών προαστίων και της κυρίαρχης δυναμικής ανάμεσα στα δύο φύλα στα τέλη των ‘50s, όταν γεννήθηκε η διάσημη κούκλα της Mattel. Στην Barbieland κάθε μέρα είναι τέλεια, κορυφώνεται σε ένα ξέφρενο πάρτι και κλείνει με μια girls night, μέχρι που μια μέρα η Μπάρμπι ξυπνά σκεπτόμενη τον θάνατο, την πιάνει κρίση άγχους, βλέπει τις πατούσες της να… οριζοντιώνονται και η «τελειότητα» πάει περίπατο.
Σύμφωνα με τα λόγια της πρωταγωνίστριας, η παντογνώστρια «παράξενη» Mπάρμπι – Κέιτ ΜακΚίνον, είναι η λύση στο πρόβλημά που βρίσκεται στον πραγματικό κόσμο, όπου θα ταξιδέψει παρέα με τον Κεν, σε ένα meta εύρημα που θα φέρει τη διάσημη κούκλα στα γραφεία της Mattel για ρεκτιφιέ και τον αρσενικό ακόλουθό της να διαπιστώνει πως εκεί έξω οι άντρες έχουν το πάνω χέρι, να… «χειραφετείται» και να επιστρέφει πίσω στη μητριαρχική Barbieland για να εγκαθιδρύσει την πατριαρχία.
Δηλαδή, η ταινία παραμερίζει την αφηγηματικότητα και γίνεται μια άναρχη προσοχή, όχι αναρχική ανταλλαγή ιδεών, όχι πάντα σε επικοινωνία μεταξύ τους, δοσμένων με υπερβάλλουσα επεξηγηματικότητα και διαλογικότητα, σε βαθμό να αισθάνεσαι ότι βρέθηκες σε κινηματογραφημένη διάλεξη με αντικείμενο την Μπάρμπι, την επιρροή της στον γυναικείο ψυχισμό και στις διεκδικήσεις του φεμινιστικού κινήματος.