Ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος της εποχής του στο είδος του, έχοντας γράψει 722 έργα (μεταξύ τους είναι 9 συμφωνίες, 35 σονάτες για πιάνο και 16 κουαρτέτα εγχόρδων), μολονότι είχε πρόβλημα με την ακοή του από τα 28.
Έως τα 56 που άφησε την τελευταία του πνοή, επικοινωνούσε με τους φίλους και τους συνεργάτες του, μέσω γραπτών μηνυμάτων. Έτσι, άφησε ένα σημείωμα με το οποίο ζητούσε να εξεταστεί από ειδικούς λόγος της κώφωσης του και του προβλήματος με το συκώτι, που είχε αναφερθεί ως αιτία θανάτου του.
Διακόσια χρόνια αργότερα από τον θάντατο του, ερευνητές έριξαν μια προσεκτική ματιά στο DNA που πήραν, από διατηρημένες τρίχες των μαλλιών του. Αυτό το κατάφεραν από θαυμαστές που είχαν πάρει ως ‘σουβενίρ’ τούφες από τα μαλλιά του, πρακτική που ήταν συνήθης εκείνη την εποχή.
Βάσει της εργασίας που δημοσιεύτηκε την Τετάρτη 22/3 στο Current Biology και στο Smithsonian Magazine διαπιστώθηκε γενετική προδιάθεση για ηπατική νόσο. Ανακαλύφθηκε και πως είχε ηπατίτιδα Β, τουλάχιστον τους μήνες που προηγήθηκαν του θανάτου του.
Ιστορικές μαρτυρίες τον θέλουν να έπινε μεγάλες ποσότητες αλκοόλ, γεγονός που τον έκανε πιο ευάλωτο στην ηπατική νόσο. Η νέα διαπίστωση (για την ηπατίτιδα Β) που μπορεί να προκαλέσει ηπατική βλάβη, προστίθεται σε αυτά τα στοιχεία.